гористый; сыырдаах сир гористая местность.

1) высокий гористый берег; 2) гористая местность, возвышенность.

гористый; горный; хайалаах сир гористая местность; хайалаах дойду горная страна.

небольшой лесной мыс (обычно гористый); ср. тумус 3.

прил. 1. хайа; горное ущелье хайа хапчаана; 2. (гористый) хайалаах; горная страна хайалаах дойду, хайа дойду; 3. (относящийся к разработке земных недр) хайа; горная промышленность хайа промышленноһа.

ж. сир, дойду; гористая местность хайалаах сир; сельская местность тыа сирэ.

ж. 1. хайа, үрдүк сыыр; вдали виднелись горы ыраах хайалар көстөллөрө; 2. горы мн. (гористая местность) хайа; люди гор хайа дьоно; 3. (множество) хайа саҕа, баһаам элбэх; горы книг баһаам кинигэ; # идти в гору өрө таҕыс, өрө тахсан ис (олоххо, үлэҕэ); идти под гору таҥнары бар; гора с плеч свалилась санныбыттан хайа халбарыйбытын курдук, сүгэһэр түспүтүн курдук (туохтан эмэ босхолонуу); не за горами хайа нөҥүө буолбатах (сотору буолуо, чуга- һаата); стоять горой за кого-что-л. күөҥҥүнэн көмүскээ (кими-тугу эмэ туох бааргынан квмускээ); надеяться как на каменную гору таас хайа кэриэтэ эрэн; пир горой бала малааһын.