сущ
чыпчаал, орой, төбө

ж. 1. төбө, чыпчаал; вершина го- ры хайа чыпчаала; 2. (высшая степень чего-л.) өрөгөй, орой, чыпчаал, үһук; вершина славы албан аат чыпчаала; # вершина угла мат. муннук оройо.

м. шпиль, чыпчаал (дьиэ үрдүгэр уһуктаах киэргэл остуолба).

прил. төбөтүнээҕи, чыпчаалы-нааҕы.

м. 1. астр, халлаан оройо; солнце в зените күн халлаан оройугар турар; 2. перен. чыпчаал; в зените славы албан аат чыпчаалыгар.

ж. 1. (верхушка) чыпчаал; 2. (головы) орой; # у него ушки на макушке кулгааҕа төбөтүн оройугар, кулгааҕа чөрбөҥ-нөс.

ж. I. (у животного) сие хотооло; 2. геогр. хайа хотооло (сие хайа үрдүк чыпчаал-ларын икки ардынааҕы намтал).

ж. 1. (верхняя часть) тебе, орой, чыпчаал; верхушка дерева тиит төбөтө; 2. перен. разг. үрдүкү баһылыктар, чөмчөкө-лөр; правящая верхушка салайар чөмчөкө-лөр.

скалистые горы, гольцы; каменная гряда; дьаангы чыпчааллара вершины скалистых гор.

м. 1. (граница, черта) чэрчи, быыс; в пределах города куорат чэрчитигэр; 2. (границы, рамки) кэм, кэриҥ; всему есть предел туох барыта кэмнээх буолар; 3. (крайняя степень) муҥутуур уһук, муҥутуура; предел скорости түргэнин муҥутуура; 4. (высшая ступень) чыпчаал; предел мечтаний баҕа санаа чыпчаала.