с. дакаас, дакаастабыл; мат. дакаастааһын; приводить доказательства дакаастабылларда аҕалтаа, дакаастаа.

ж. матыыптааһын, дакаастааһын.

ж. 1. (действие) аргументация, дакаастааһын; это положение нуждается в аргументации бу балаһыанньа дакаастаа-һыҥҥа наадыйар; 2. собир. дакаастабыллар.

м. атеизм (наукаҕа олоҕуран таҥара суоҕун дакаастааһын, итэҕэлтэн аккаастаныы).

гл.
дакаастыыр (дакаастаа)

побуд. от дакаастаа =.

с. 1. (действие) олохтоон этии, дакаастааһын, бигэргэтии; 2. (довод) олох, олохтооһун, дакаастабыл; серьёзное обоснование дьоһуннаах олохтооһун.

с. нескл. юр. алиби (буруйданааччы буруй оһгоһуллубут кэмигэр атын сиргэ баарын, а.э. кини буруйа суоҕун дакаастааһын).

мат. теорема; теореманы дакаастаа = доказать теорему.

гл.
дакаастаата