м. манаах.

прил. манаах; монашеская келья манаах кельята.

ж. дьахтар манаах.

ж. келья, манаах хоһо.

лама (Монголияҕа, Тибетка буддийскай манаах).

с. 1. манагхтааһын; 2. собир. манаахтар, манаах аймах.

м. 1. уст. олохтон тэйбит манаах; 2. (живущий уединённо) дьонтон-сэр-гэттэн тэйбит киһи; жить отшельником дьон-тон-сэргэттэн тэй, туспа олор.

II м. (буддийский монах) лама (Тибет уонна Монголия буддийскай манааҕа).

м. мапастыыр (1. манаахтар об-щиналара; 2. оннук община таҥаратын дьиэтэ уонна олорор дьиэлэрэ).

м. 1. орден; орден Красной Звезды Кыһыл Сулус ордена; 2. орден (манаахтар эбэтэр рыцардар холбопуктаах тэрилтэлэрэ); орден иезуитов иезуиттар орденнара.