м. 1. күлүү; 2. в знач. сказ. разг. кү* лүү, кер; его рассуждения — один смех кини куолулааһына — аҥардас кер; # и смех и горепогов. эмиэ да күлэҕин эмиэ да сонньуйа-ҕын; без смеху разг. күлүүтэ-элэгэ суох; не до смеху (или смеха) күлэр-оонньуур киэҥ суох; сделать на смех күлүү гынан оҥор; смеха ради оонньуу оҥостон.