разг. см. дакаастабыл .

ж. дакаастабыл, кэрэһик, сибики; косвенные улики тастыҥ дакаастабыллар.

с. дакаас, дакаастабыл; мат. дакаастааһын; приводить доказательства дакаастабылларда аҕалтаа, дакаастаа.

м. аргумент, дакаастабыл; убедительный аргумент итэҕэтэр аргумент; приводить аргументы дакаастабылларда аҕал.

сов. что олохтоо, дакаастабыл-лаа; обосновать своё мнение бэйэҥ санааҕын олохтоон эт.

с. 1. (действие) олохтоон этии, дакаастааһын, бигэргэтии; 2. (довод) олох, олохтооһун, дакаастабыл; серьёзное обоснование дьоһуннаах олохтооһун.

прил. 1. туох да хоппот, эм-сэҕэлээбэт, дьиэгэ суох; 2. (безупречный) дьиэгэ суох, дьиэк биэрбэт; неуязвимое доказательство дьиэгэ суох дакаастабыл.

прил. 1. (убедительный, очевидный) костон турар, арылхай; наглядное доказательство костон турар дакаастабыл; 2. (основанный на показе; для показа) көрдөрүүлээх, көрдөрөн үөрэтэр; наглядный метод обучения көрдөрөн үөрэтэр ньыма; наглядные пособия көрдөрөн үөрэтэр пособиелар.

прил. 1. филос. вещественнэй (вещество, эттик быһыытынан көстөр); вещественный мир вещественнэй аан дойду; 2. (материальный) мал, малынан; вещественный ущерб малынан хоромньу; # вещественное доказательство юр. вещественнэй дакаастабыл (буруйу арыйарга кыах биэрэр предметтэр, көстөр суоллар).

сов, и несов. что аргумен-тациялаа, дакаастабылларда аҕалтаа.