сущ
дуга

ж. . (в упряжи) дуга; 2. мат. дуга, дугалыы сурааһын; # вольтова дуга физ. вольт дугата (икки чох электродтар ыпсыы-ларыгар электрическэй ток чаҕылыйыыта).

ыгыы дугата (тыган тахсар гаас умайарыгар эбэтэр электромагнит хонуута тастан дьайыы-тыттан үөскүүр синньигэстик сирэличчи умайар күүстээх төлөн.)

сиэтии, сыбаарка дугата (иһэрдиллэр металл уонна электрод икки ардыгар металл ионнурбут гааһыгар уонна паарыгар үөскүүр халбаннаабат туруктаах (стабильный) электрическэй сүүрээн (төлөн).)

туораттан дьайыылаах сиэтии, сыбаарка дугата (сыбааркалааһын электрическэй сүүрээнин сыабыгар холбоммотох дэтээллэри холбуу иһэрдэргэ туттуллар сыбаарка дугата (төлөнө).)

быһаччы дьайыылаах сиэтии дугата (сиэтии электрическэй сүурээнин сыабыгар холбоммут дэтээллэри холбуу иһэр-дэргэ туһаныллар сиэтии дугата (төлөнө).)

I 1. прич. от сжать I; 2. прил. ыгыллыбыт, ыга тутуллубут; сжатый воздух ыгыллыбыт салгын; 3. прил. перен. (краткий) кылгас, ыгым; в сжатые сроки кылгас болдьоххо.

II 1. прич. от сжать II; 2. прил. быһыллыбыт; сжатая рожь быһыллыбыт оруос.

в разн. знач. дуга; дугаҕа көлүллүбүт ат лошадь в упряжке; дуганы суруй = мат. описать дугу.

n. bow, arc