м. флакон, духуу иһитэ.

только мн. духуу.

м. арамаат, үчүгэй сыт; аромат духов духуу арамаата.

сов. духуулан, (духуута) ыһын.

сов. 1. (потерять запах, крепость и т. п.): табак выдохся табах уоҕа тахсыбыт; духи выдохлись духуу сытын сүтэрбит; 2. перен. разг. (ослабеть) баранан хаал, кэҕин; я совсем выдохся мин уоҕум хараата, мин сэниэм бүттэ.

сов. кого-что духуулаа, (духуута) ыс; надушить платок одеколоном былаак-кар одеколонна ыс.