м. зенитчик, күөрэтээччи (зенитнэй орудиенан ытааччы).

прил. 1. астр, оройдооҕу; 2. воен. зенитнэй, күөрэтэр; зенитная стрельба күөрэтэн ытыы; зенитная артиллерия күөрэтэр артиллерия.

ж. пушка, тэргэн; зенитная пушка зенитнэй пушка; # взять на пушку албыннаа; стрелять из пушек по воробьям күөнэххэ сүгэлэммиккэ дылы.

с. 1. орудие, сэп-сэбиргэл; орудия производства производство орудиелара; сельскохозяйственные орудия тыа хапаайыс-тыбатыгар туттуллар сэп-сэбиргэл; 2. воен. орудие; зенитное орудие зенитнэй орудие; 3. трен, орудие; язык— орудие общения тыл — бодоруһуу орудиета.

вертолеттаах хараабыл (вер толеттары тиэнэ сылдьар, ууну үрдүнэн у стар бойобу0" хараабыл. В. х. ууну аннынан сылдьар суудуналары кытг' охсуһарга, муора десанын түһэрэргэ аналлаах. 2000 т тиийэ уйуктаах, чааска 55 км тиийэ түргэнник устар, буускаларынан, зенитнэй ракеталарынан уо. д. а. аныгы бойобуой техниканан сэбилэниилээх.)