1. прич. от изуродовать; 2. прил. сэймэктэммит, кэбилэммит.

несов., искалечить сов. кого--что 1. (причинить увечье) кэлиэкэ гын, оһоллоо, эмсэҕэлэт; 2. разг. (испортить, сломать) алдьат, хампарыт; 3. перен. (нравственно изуродовать) буорту гын.

сов. 1. кого (изранить, изуродовать) тырыта тыыт, сэймэктээ; 2. кого-что (измучить) муҥнаа, наһаа эрэйдээ, сордоо; его истерзали сомнения кинини саарбаҕалааһын муҥнаата.

1) обезображивать, уродовать; делать безобразным, уродливым; дьиэтин хомуйан дьүһүлээтэ он безобразно убрал свою квартиру; 2) перен. разделываться, расправляться с кем-чем-л.; избивать кого-л.

сов. 1. что (дать урожай) үүн. ^, үүнүүтэ биэр; 2. кого, прост, (породить) төрөт. уродиться сов. I. (вырасти, согреть) үүн; пшеница хорошо уродилась сэлиэһинэй үчүгэйдик үүммүт; 2. в кого (быть похожим на кого-л.) ууһаан төрөө, бат; мальчик уродился весь в отца уол үүт-үкчү аҕатын ууһаан төрөөбүт. уродливый прил. 1. (с физическим недостатком) чиччик дьүһүннээх, чиччик; 2. (безобразный) кэп дьүһүннээх, мара дьүһүннээх; 3. перен. (искажённый, извращённый) кэп, дьаабы; уродливое воспитание дьаабы иитии. уродовать несов. 1. кого-что (калечить) сэймэктээ, кэбилээ, дьүһүлээ; буортулаа; 2. кого--что (безобразить) кэбилээ, дьүһүлээ; 3. что, перен. (портить) кэбилээ, дьүһүлээ.