несов. кытараа.

и. д. от кытараа =.

ж. кытарааһын.

нареч. кытарыар диэри; накалить докрасна кытарыар диэри итит.

сущ
(мн. ч. нет)
кытарыы

ж. кытарыы; кытарбыта; краснота в горле күөмэйиҥ кытарбыта; до красноты кытарыар диэри.

сов. что кытарт, итит; раскалить докрасна кытарыар диэри итит.

с. мед. сүһүрүү, иһии, кытарыы; воспаление лёгких сэбиргэхтэтии, ойоҕостотуу.

сов. что кытарт, итит; накалить железо докрасна тимири кытарыар диэри итит.

м. 1. см. накаливание; 2. (степень раскалённости) кытарыы, итийии; лампочка горит в полный накал лаампа муҥутуур кы-тарыытынан умайар.