несов. безл. кычыгылан; в горле першит күөмэйим кычыгыланар.

в знач. сказ. безл. кому кычыгылан, кычыгылат.

несов. 1. (чесаться) кыһый; руки 1зудят илиилэрим кыпыналлар; 2. перен. (испытывать непреодолимое стремление) кычыгылан, баҕар.

несов. 1. кого-что кычыгылат, тарбаа; 2. безл. кычыгылан; у меня в горле щекочет күөмэйим кычыгыланар; 3. что, перен. (приятно возбуждать) илбий, хамсат; щехотать чьё-л. самолюбие ким эмэ киэн са-каатын илбий.

сов. безл.: у меня запершило в горле мин күөмэйим кычыгыланна.

с. 1. (по гл. раздражить 2) күүрдүү, кычыгылатыы; раздражение нерва нэрвэни күүрдүү; 2. (по гл. раздражиться 2) күүрүү, кычыгыланыы; 3. (чувство досады) кыыһырыы, тымтыы.