побуд. от саллырҕаа = сильно и звучно шлёпать, шмякать; инчэҕэй этэрбэһинэн хааман саллырҕатар он ходит, шлёпая мокрой обувью.
Еще переводы:
гл лабырҕатар, ньиллиргэтэр, саллырҕатар
несов. разг. 1. кого-что, по чему (бить) сабырҕат, таһый; шлёпать по руке илиигэ сабырҕат; 2. саллырҕат, лэбиргэт, чалырҕат; шлёпать туфлями түүппүлэлэрги-нэн саллырҕат; шлёпать по лужам чалбаҕы кэһэн чалырҕат.