ж. суухара иһитэ.

сущ
(м. р.)
суухара (хатарыллыбыт килиэп)

м. 1. суухара; 2. разг. (о чёрством человеке) наһаа тоҥуй киһи (наһаа көһүүн).

несов. что умньаа, оймоо, уган ыл; макать сухарь в чай суухараны чэйгэ уган ыл.

несов. 1. что (мокрое, влажное) куурт; сушить бельё таҥаһы куурт; 2. что (засушивать, высушивать) хатар; сушить сухари суухарата хатар; 3. кого-что, перен. (изводить) хатар, этин-хаанын сүүй; горе сушит человека санаа киһини эмэр.