прил. уст. таҥараһыт.

прил. таҥараһыт, таҥараны итэҕэйэр.

прил. уст. таҥараһыт (миэрэ ыйааҕын ту ту пар киһи).

1. прич. от веровать; 2. в знач. сущ. м. итэҕэйээччи, таҥараһыт.

м. кэриирдьит, таҥараһыт ("сы-бэтиэйъ миэстэлэри кэрийэ сылдьан таҥарада үҥээччи).

сущ. и прил. больной; ыарыһах үтүөрдэ больной выздоровел; ыарыһах көрүҥнээх у него больной вид; ыарыһах таҥараһыт уст. погов. хворый богомолен.

м. таҥараһыта суох киһи, таҥараны билиммэт киһи.

м. 1. рел. фанатик (бэйэтин итэҕэлин наһаа кытаанахтык тутуһар таҥараһыт киһи); 2. (страстно преданный делу человек) фанатик, наһаа ылларбыт киһи, наһаа умсугуйбут киһи (туох эмэ идеяҕа, санааҕа наһаа бэриниилээх киһи).

прил. 1. итэҕэйбэт, итэҕэли итэҕэйбэт; 2. в знач. сущ. м. итэҕэйбэт киһи, таҥараһыта суох (киһи).