побуд. от уулат=.

несов. кого иһэрт, уулат.

и. д. от уулат = поение; сүөһүнү ойбоҥҥо уулатыы поение скота у проруби.

гл
уулатар

сов. кого 1. (лошадь) наһаа иһэрт, наһаа уулат; 2. уст. (отравить) сыыһа иһэрт, сыыстарыылааҕы иһэрт, сүһүрт.

сов. 1. кого иһэрт, уулат; напоить гостей чаем ыалдьыттарга чэйдэ ипэрт; напоить коня аты уулат; 2. что, перен. толор, иҥэр, тунуй; воздух напоён запахом цветов салгын сибэкки сытынан туолбут.

гл,сов
иһэртэ, уулатта

сов. кого иһэрдэ түс, уулата түс.

ж. с.х. автопоилка (сүөһүнү турар сиригэр уулатар аналлаах тэриир).

уулатыы (сүөһү ууга наадыйыытын үчүгэй хаачыстыбалаах уунан тиһигин быспакка хаач-чыйыы.)