I мастер; уус киһи мастер; уус дьахтар мастерица; тимир ууһа кузнец; мас ууһа столяр; алтан ууһа медник; көмүс ууһа золотых дел мастер # уус тыл а) красноречие; б) художественное слово; устар ууну сомоҕолуур уус тыллаах погов. так краноречйв, что реку остановит.
II 1) род, семейство; аҕа ууһа род (букв. отцовский род); ийэ ууһа семейство (букв. материнский род—ряд поколений, происходящих от одного предка); биир ийэ ууһа кус утиный выводок; 2) биол. вид; хаас ууһа вид гусей; сэлиэһинэй туспа ууһа особый вид пшеницы.

шум, гам; звон-стук; мастарыскыай иһигэр тыас-уус в мастерской стоит звон-стук.

художественный; уус-уран литература художественная литература; уус-уран самодеятельность художественная самодеятельность.

n. smith; master, craftsman; ууһумсуй= v. to pretend to be a master, show off one’s craftsmanship; уус тыл n. eloquence; мас ууһа n. carpenter; тимир ууһа n. ironsmith, blacksmith; муос ууһа n. ivory carver