сущ.
хаалтыс

м. хаалтыс; пионерский галстук пионерскай хаалтыс.

пионерский; пионерскай хаалтыс пионерский галстук.

м. моой быата, моойторук, хаалтыс; собачий ошейник ыт хаалтыһа.

ж. галантерея (бытархай табаардар, хол. тимэх, тараах, хаалтыс).

крапинка ж. эбир, толбон; галстук в крапинку эбир ойуулаах хаалтыс.

гл,сов
хаалтыһын баайда

сов. 1. сөлүн, өһүлүн; галстук развязался хаалтыһым сөлүннэ; 2. с кем-чем, перен. (освободиться) босхолон, төлөрүй; # *язык развязался *у * *кого-л. тыла өһүлүннэ, айаҕа аһылынна (саҥаран барда).

сов. 1. кого (оружием) (дьааө) анньан өлөр^ 2. что (приколоть) иҥиннэрэ ас; заколоть галстук булавкой хаалтыскын бу- лаапканан иҥиннэрэ ас; 3. безл. (начать колоть) анньыалаа; закололо в боку ойоҕоһум анньыалаата.

сов. разг. 1. за кем-чем (присмотреть) көр, көр-иһит; приглядеть за детьми оҕолору көр; 2. кого-что бэлиэтии көр, көрө сырыт; приглядеть себе галстук бэйэҕэр хаалтыста бэлиэтии көр.