ж. 1. ист. хабала (былыргы Руська туспа дуогабарынан тыыннаах тухары кулут буолуу); 2. (зависимость) хабала, баттыгас; попасть в кабалу хабалаҕа ыллар.

сов. хабалалан, хабалаҕа киир.

сов., раскабалять несов. кого хабалаттан босхолоо.

сов. кого-что хабалалаа, хабалаҕа киллэр.

сов. (закабалить себя) хабалалан, хабалаҕа киир.

с. 1. (по гл. закабалить) хаба-лалааһын, хабалаҕа киллэрии; 2. (по гл. закабалиться) хабалаланыы, хабалаҕа киирии.

с. 1. (по гл. закрепостить) ист. крепостной оҥоруу; перен. хабалаҕа кил- лэрии; 2. (по гл. закрепоститься) хабалаҕа киирии.

сов. кого-что 1. ист. крепостной оҥор; 2. перен. (закабалить) хабалалаа, хабалаҕа киллэр.

1) иметь червоточину; приобретать изъяны, трещины (о древесине); 2) иметь пузырьки, быть в пузырьках (о льде); муус хабаланан тоҥмут во льду есть пузырьки.

прил. 1. уст. великодержавнай (улуу державалыы майгыннаах); 2. вели кодержавнай (кыра омугу сэниир, апгаҕас-тыыр майгыннаах); великодержавный шовинизм полит, вели кодержавнай шовинизм (атын нациялары бас бэриннэрии, кинилэри хабалаҕа тутуу политиката).