сущ
халтаһа

мн. (ед. веко с.) халтаһа.

сов. ыбыс, сабылын, бүөлэн (харах, халтаһа).

сов. что ыпсар, сап, бүөлээ (харах, халтаһа сабыллыыта); сон смежил глаза уута кэлэн хараҕын бүөлүүрэ.

несов. тардыалаа, тартар; у него дёргается веко кини халтаһата тардыалыыр; дёргаться всем телом тартаран дьигиргээ.

сов. что 1. (разъединить сомкнутое) араар, араартаа; 2. (раздвинуть) ас, атыт; ат; разомкнуть ворота олбуор аанын ас; разомкнуть веки халтаһаларгын атыт; 3. воен. арыттаа, тэнит, арыттаан туруор; разомкнуть строй стройу арыттаан туруор.