гл.
бэлэхтиир (бэлэхтээ)

сов. кого-что бэлэхтээ.

побуд. от бэлэхтээ =.

совм.-взаимн. от бэлэхтээ =.

несов., отдарить сов. кого-что, разг. хардатын бэлэхтээ.

возвр.-страд. от бэлэхтээ = быть подаренным, дариться.

несов., раздарить сов. кого-что бэлэхтэтэлээн кэбис, барытын бэлэхтээ.

гл,сов
бэлэхтээтэ

гл.
бэлэхтээтэ

сов. что, чего, разг. элбэҕи бэлэхтээ, бэлэхтэтэлээ; надарить детям игрушек оҕолорго оонньуурда бэлэхтэтэлээ.

несов. кого-что 1. кому бэлэхтээ; 2. чем, перен. (удостаивать) күндүлээ, үөрт; дарить вниманием болҕой, болҕойон үөрт.