несов. см. износить(ся).

I сов. что, разг. (износить) кэтэн алдьат, алдьат; сносить за лето ботинки бачыыҥкаҕын сайын устатыгар алдьат.

побуд. от илбирий= изорвать, изодрать; износить (вконец); оҕо таҥаһын илбириппит мальчик износил свою одежду.

I сов. 1. что (износить) кэтэн алдьат, кэтэн бүтэр; 2. кого (родить в положенный срок) кэмигэр төрөт, кэмигэр оҕолон.

1. прич. от износить; 2. прил. алдьанан бүппүт, туһаттан тахсыбыт, эргэрбит; изношенное платье алдьанан бүппүт былааччыйа; 3. прил. перен. разг. (одряхлевший) быстыбыт. буорайбыт.

сов. что 1. (измять ногами) дэлби тэбис, тэпсэн кэбис (хол. оту); 2. разг. (износить) алдьат, илдьи кэс (хол. атах тан-акын).

сов. разг. 1. (износить одежду, обувь) тырыта тыытыллан хаал, үүйэ түһэн хаал, таҥаһа суох буол; илбирий, илбирийэн хаал, эргэр; 2. (стать старым) эргэр, кэтиллэн бүт; платье обносилось былааччыиа кэтиллэн бүттэ.

сов. разг. 1. что (износить) илби сое, наһаа кэт, киртит; затаскать пальто сону илби сое; 2. что, перен. (сделать банальным) хал оҥор, сымсат; 3. кого-что (измучить) дэлби соһон муҥнаа; меня затаскали по музеям миигин музей аайы дэлби соһон муҥнаа-тылар.