см. куул .

сущ
куул, мөһөөх

сущ.
мөһөөччүк, куул

ж. куул таҥаһа (куул буолар таҥас).

м. куул, мөһөөх.

рогожа || рогожный; оробуоһа куул рогожный мешок, мешок из рогожи.

нареч. от ырбай=; куул айаҕын ырбаччы тарт = растянуть горловину мешка (так, чтобы образовалась щель).

м. 1. куул, мөһөөччүк; 2. (мера сыпучих тел) куул; мешок муки биир куул бурдук; 3. (у животных, растений) мөһөөччүк, хаа; # золотой (или денежный) мешок харчы хаата (улахан баай киһи); спальный мешок утуйар мөһөөх.

сов. что, чего 1. хаһан таһаар, хостоо; накопать мешок картофеля куул хортуоппуйу хостоо; 2. хас, хаһыталаа; накопать ям дьаамаларда хаһыталаа.

сов. что, чего 1. мэлий, тарт; намолоть мешок муки куул бурдугу тарт; 2. разг. лахсый; намолоть чепухи туолката суоҕу лахсый.