побуд. от көй =.
1) откалывать, скалывать (лёд мелкими кусочками); мууста көй = дробить, колоть лёд; 2) расширять (прорубь).
Еще переводы:
с. баһаам, көй, бэрт элбэх; множество книг баһаам кинигэ.
II несов. хайа оҕус, хайыт (дрова); кыралаа, көй (лёд); той (сахар).
I сов. что, чего хайыт, хайыталаа; той (сахар); көй (лёд); наколоть дров маета хайыт.
несов., нарубить сов. что, чего кэрт, кырбаа, көй; нарубить дров маета кэрт; нарубить капусту хаппыыстата кырбаа.
ж. 1. дьон, көй дьон; 2. в знач.нареч. толпой үмүөрүһэн, тоҕуоруһан; идти толпой тоҕуоруһан бар.
хойуу көйөргө густая закваска; көйөргө кымыс густой прохладный кумыс.
прил. I. араас тыллаах; многоязычная толпа араас тыллаах көй дьон; 2. элбэх тыллаах; многоязычный словарь элбэх тыллаах тылдьыт.
несов. что 1. кэрт; көй; рубить дрова маета кэрт; рубить деревья маһы кэрт; рубить уголь горн, таас чоҕу көй; 2. кырбаа, кыралаа; рубить капусту хаппыыстата кырбаа; рубить мясо эти кырбаа, эти эттээ; 3. (строить деревянное здание) оҕус, тут; рубить избу дьиэтэ оҕус.
ж. хайытыы (дров); көйүү (льда); тойуу (сахара).
колоть, рубить (слегка, осторожно); мууһу көйөн чэчиргэт = легонько колоть лёд.