и. д. от суулун = 1) обвал; хайа сууллуута обвал; 2) перен. падение; диктатор былааһын сууллуута падение власти диктатора.

сов. 1. что (вырыть) хас; отрыть окоп окуопата хас; 2. кого-что (извлечь) хаһан таһаар, хаһаи ыл; отрыть пострадавших при обвале сиҥниигэ баттаппыттары хаһан таһаар.

несов. кому-чему 1. (угрожать) саан; 2. (внушать опасения) суоһаа, куттаа; скала грозит обвалом очуос сууллаары куттуур; 3. (предстоять —о чём-л. плохом) суоһаа, ааҥнаа; ему грозила гибель киниэхэ өлүү суоһаабыта.

сов. 1. что (засыпать) толор; завалить яму иини толор; 2. кого-что (обвалом) саба түс; путника завалило снегом суол кипи-тин хаар саба түспүт; 3. что (закрыть, преградить) баттат, бүөлээ, бүөлэт; завалить дорогу камнями суолу таастарынан бүөлэт; 4. кого-что, перен. (обременить) көмөн кэбис; завалить работой үлэнэн көмөн кэбис.

I серый, бурый (о масти животных); сур ат бурая лошадь; сур бөрө серый волк; сур күүдээх серая мышь; сур кырынаас серый горностай.
II подр. звуку, возникающему при моментальном обвале, провале, скольжении сыпучих тел, с силой проносящегося, пролетающего предмета; дьиэ буора сур гына түстэ сверху с шуршанием посыпалась штукатурка; аттыбынан кус сур гынан ааста мимо меня с шумом пронеслась утка; сууллар сулус курдук сур гынан хаалла фольк. он умчался со свистом, как метеор (о богатыре).