и. д. от сабырҕат =.
побуд. от сабырҕаа = 1) быстро и сильно ударять, шлёпать (напр. мокрой тряпкой); 2) энергично и быстро сосать (матку — о телятах и жеребятах).
Еще переводы:
несов. разг. 1. кого-что, по чему (бить) сабырҕат, таһый; шлёпать по руке илиигэ сабырҕат; 2. саллырҕат, лэбиргэт, чалырҕат; шлёпать туфлями түүппүлэлэрги-нэн саллырҕат; шлёпать по лужам чалбаҕы кэһэн чалырҕат.
сов. кого, разг. сабырҕатан биэр, таһыйан биэр.
сов. кого, разг. сабырҕата түһэн биэр, таһыйан биэр.