свистеть, свистать; тыал кыскыйар ветер свистит.

свистеть несов. иһиир, чыскый; ветер свистит тыал чыскыйар.

издавать резкий высокий звук; үөлэскэ тыал чыскыйар ветер свистит в трубе.

зазывать, завлекать, заманивать; хааһы угуй= зазвать гусей; ойуурга моҕотой угуйар в лесу свистит бурундук (зазывая свою пару).

издавать какой-л. шум, звук; массыына тыаһыыр машина гудит; саа тыаһаата раздался выстрел; муора тыаһыыр море шумит; тыал тыаһыыр ветер свистит; сыарҕа тыаһыыр сани скрипят; музыка тыаһыыр музыка звучит; уҥуох тыаһаатаҕына , ыт кэлэр погов. когда застучат кости — собака прибежит.

("й" носовой) 1) визжать; ыт ыйылаата завизжала собака; 2) свистеть; буулдьалар ыйылыыллар свистят пули.

1) свистеть; иһииримэ не свисти; 2) мчаться, лететь со свистом; просвистеть; буулдьа иһиирэн ааста пуля просвистела мимо.

сильно свистеть частым вибрирующим свистом; көтөн куһугурай = лететь со свистом (о птицах).

1. прич. от свистеть; 2. прил. иһиирэр; свистящий ветер иһиирэр тыал; # свистящие согласные лингв, иһиирэр бүтэй дорҕооннор.

1) пронзительно свистеть, свиристеть; милиционер свистога чуһуурда раздался свисток милиционера; 2) вырываться со свистом (напр. о паре).