прил.: шариковая ручка шариковай уруучука.

сущ
уруучука

сущ.
тутаах; (письм) ручка

шариковый; шариковай уруучука шариковая ручка.

прил. 1. (самодействующий) автоматическай, автомат; автоматическая телефонная станция автоматическай телефон станцията; 2. (непроизвольный) үөрүйэх буолбут; # автоматическая ручка автоматическай уруучука.

с. 1. (птиц) куорсун, түү; 2. (для письма) бөрүө; ручка с пером бөрүөлээх уруучука; 3. перен. бөрүө; у него острое перо кини сытыы бөрүөлээх (суруйара сытыы).

ж. 1. уменыи. от рука 1; 2. тутаах, ук, тутар; ручка двери аан тутааҕа; ручка кресла кириэһилэ тутара; 3. (для письма) уруучука.

м. 1. киин, сүрүн, үөс; стержень поршня поршень сүнньэ; стержень ручки уруучука үөһэ 2. перен. (главная часть чего-л.) киин, сүрүн; стержень вопроса боппуруос сүнньэ.

гл
Куда девает ручку? - Уруучуканы ханна гынар? Куда дел перо? - Бөрүөнү ханна гынныҥ?

союз
да... да (даҕаны... даҕаны). Не взял ни карандаша, ни ручки - харандааһы да, уруучуканы да ылбатах

предл
(р. п.)
1. суох (без воды - уута суох; пришел без ручки - уруучуката суох кэлбит; без шапки - бэргэһэтэ суох)
2. чаас туолара хас мүнүүтэ хаалбытын этэргэ туттуллар (без пяти минут 9 часов - 9 буолуо 5 мүнүүтэ баар)