сущ
(ж. р., мн. ч. нет)
чиэс

сущ.
чиэс

м. ураҕас, чиэс мас; прыжок с шестом спорт, ураҕаһынан ыстаныы.

ж. 1. чиэс; борьба за честь и свободу родины ийэ дойду чиэһин уонна көҥүлүн иһин охсуһуу; дело чести чиэс дьыалата; 2. (хорошая репутация) чиэс; честь завода завод чиэһэ; 3. (целомудрие) чиэс, аат; 4. (почёт, уважение) чиэс; это большая честь для меня бу миэхэ улахан чиэс; оказать честь чиэстээ; # в честь кого-чего-л. ким-туох эмэ чиэһигэр; к чести кого-чего-л. чиэһэ, чиэһинэн буолар; просить честью үтүөнэн көрдөс; всё честь честью барыта сиэр-майгы быһыытынан; с честью выйти из положения балаһыанньаттан бэрт үчүгэйдик таҕыс; отдать честь воен. чиэстэ биэр.

с. чиэһи сырсыы, чиэскэ баҕарыы.

м. салют (ытан, былааҕы ыйаан уо. д. а. усулуобунай бэлиэлэринэн чиэс биэрии, эҕэрдэлээһин; пионер эҕэрдэтэ).

с. чиэһи сүтэрии, саакка киирии.

м. чиэһи сырсааччы, чиэһимсэх киһи.

ж. 1. (чувство собственного достоинства) киэн, киэн-кэрэх, чиэс; 2. (чувство удовлетворения) киэн туттунуу; говорить с гордостью киэн туттунуулаахтык эт; 3. (высокомерие) киэмсийии, киэбирии.

сов. кого-что чиэһин сүтэр, аатын алдьат.

II несов. воен. разг. чиэстэ биэр.