гл
ыттар

гл
ыттар

гл
киирэр, ыттар

несов. ырдьыгынаа; собаки рычат ыттар ырдьыгыныыллар.

гл
1. Ыттар. 2. Үтүрүһэр; арахпакка кэлэ турар

нареч. гневно, сурово, сердито; яростно; злобно, люто; ыттар уордаахтык охсустулар собаки яростно сцепились.

совм.-взаимн. от муомахтаа =; ыттар охсуһан бэйэ-бэйэлэрин муомахтастылар собаки в драке перегрызли друг другу горло.

гл
1. Көтөҕүллэр. 2. Өрө ыттар, дабайар

гл.
(наверх ) өрө тахсар (өрө таҕыс)
(встает ) турар (тур)
(повышается ) үрдүүр (үрдээ)

прил. 1. (для езды) айан; көлүллэр, көлө; ездовая дорога айан суола; ездовые собаки көлө ыттар; 2. в знач. сущ. м. воен. ездовой, көлөҕө сылдьааччы (саллаат).

1) захлёбывающийся звук (издаваемый при сильном возбуждении); ыттар ньаргыар бөҕөнү түһэрдилэр собаки дружно возбуждённо залаяли; 2) громкая брань, ругань; туох ньаргыара турда ? что там за крик?