побуд. от ытыалаа =.

сов.кого-что ытыалаа;обстрелять высоту үрдэли ытыалаа.

совм.-взаимн. от ытыалаа = перестреливаться.

пушка; буусканан ытыалаа = палить из пушек.

II несов. разг. (стрелять) ытыалаа, ытан субурут; палить из пушек пушканан ытыалаа.

м. күргүөм ытыы, тэҥҥэ ытыы; стрелять залпами күргүөмүнэн ытыалаа.

несов. 1. см. прострелить; 2. воен. ытыалаа (ханнык эмэ учаастак былаһын тухары); простреливать позиции противника өстөөх позициятын ытыалаа.

сущ
ытыалаһыы

сущ
ытыалааһын

ж. (хардарыта) ытыалаһыы.