и. д. от ыҥыртар =.

гл
ыҥыртарар, ыҥырар

м. 1. в разн. знач. ыҥырыы, ыҥыртарыы; вызов врача враһы ыҥырыы; вызов в суд суукка ыҥыртарыы; вызов на соцсоревнование социалистическай куоталаһыыга ыҥырыы; 2. (требование явиться куда-л.) ыҥырык; явиться по вызову ыҥырыкка кэл; # в его словах чувствовался вызов кини тылыгар ыҥырыы биллэрэ; бросить вызов кыыс тылла бырах, ыыстаа, кыһыт.

сов. 1. что (получить по требованию) көрдөөн ыл; вытребовать нужные документы наадалаах докумуоннары көрдөөн ыл; 2. кого (заставить явиться) көрдөөн ыл, ыҥыртаран ыл; вытребовать свидетеля в суд суукка туоһута көрдөөи ыл.