сов. разг. 1. что (напр. лопатой) харбаан аҕал, күрдьэн аҕал, мус; пригрести сено к стогу оту кэбиһиилээх окко харбаан аҕал; 2. (вёслами) эрдэн аҕал, эрдэн тиксэр.

побуд. от бүллүгүрээ = производить редкие глухие звуки; эрдэн бүллүргэтэр он энергично гребёт (мерно взмахивая вёслами и с силой опуская их).

күрэхтэһии тыыта (илиинэн эрдэн курэх-тэһэргэ аналлаах тыы. 4-7 м. усталаах, үрдүк уонна хоппоҕор ойоҕостоох, анар өттүгэр эрэ салбахтаах эрдии-нэн эрдинэн куоталаһаллар.)

сов. на кого-что 1. (опереться, надавить) баттаа, баттыы сыт; налечь плечом на дверь санныгынан ааны баттаа; 2. прям., перен. (усиленно, ускоренно действовать) түһэн биэр; налечь на вёсла эрдэн түһэн биэр; налечь на работу үлэҕэр түһэн биэр; 3. перен. разг. (оказать давление) хамсатан биэр, ык; налечь на своих помощников көмөлөһөөччүлэргин ык; 4. (расположиться слоем) дьапталын; пласты угля налегли на песчаник таас чох араҥалара кумах таас үрдүгэр дьапталлыбыттар.

совм. от эрт =.

побуд. от эрт =.

и. д. л. от эрт = тот, кто гребёт,

ускор. от эрт =; тыал күүһүрэр , эрдимэхтээ ветер крепчает, греби быстрее.

1. и. д. от эрт = гребля; 2. весло; эрдии салбаҕа лопасть весла.

сущ
эрдии