сущ.
эппиэтинэс

юридической эппиэтинэс

прил. 1. юридическай (правовой нуормаларга, правовой сокуоннарга, кинилэри туттууга сыһыаннаах); юридическое образование юридическай үөрэх; 2. юридическай, сокуон быһыытынан (буолар); юридический владелец наследства нэһилиэстибэ юридическай бас билээччитэ.

моральный; моральнай кодекс моральный кодекс; моральнай эппиэтинэс моральная ответственность.

сущ
(ж. р., мн. ч. нет)
эппиэтинэс (эппиэттиир сорук, ылыммыт эбээһинэс)

прил. 1. (единодушный) биир санаалаах; 2. юр. кыттыгас; солидарная ответственность кыттыгас эппиэтинэс.

право || правовой; үлэһиттэр сынньанар бырааптара право трудящихся на отдых; сельсоветтар бырааптара уонна эбээһинэстэрэ права и обязанности сельсоветов; юридическай быраап юридическое право.

ж. 1. эппиэтинэс, эппиэт, хоруй; привлечь к ответственности эппиэти-нэскэ тарт; 2. (серьёзность) эппиэттээҕэ, улахан суолталааҕа; ответственность момента түгэн эппиэттээҕэ.

олохтоох бэйэни салайыныы уорганнарын суөл эппиэтинэстэрэ

олохтоох бэйэни салайыныы уорганнарын сөптөөх эппиэтинэстэрэ