нареч
миинэн

нареч. миинэн, ыҥыырынан; ездить верхом ыҥыырынан айаннаа; сидеть верхом на стуле олоппоһу миинэн олор.

нареч. 1. (по верху чего-л.) үөһэнэн; идти верхом үөһэнэн бар; 2. (выше краёв) ыы-былчары; насыпать мешок верхом куулга ыы-былчары кут.

сущ
үөһээҥҥитэ

м. 1. (верхняя часть чего-л.) үрүт, үөһээ өттө; верх горы хайа үрдэ; 2. (экипажа) сабыы, хаппах; 3. (одежды) тас; суконный верх шубы сон сукуна таһа; 4. (высшая степень, предел) муҥутуура, өрөгөйө; верх совершенства тупсаҕай (быһыы) муҥутуура; на верху блаженства дьол өрөгөйүгэр; 5. верхи мн. разг. (правящие круги общества) үөһээ-ҥилэр, үрдүкү баһылыктар; 6. верхй мн. муз. (высокие звуки) хатан дорҕооннор; 7. верхй мн. разг. үрүт, үрүт өрүт (туох эмэ кэбирэх, көстө сытар өттө); смотреть по верхам үрдүнэн көр; нахвататься верхов үрүт эрэ өттүн бил-көр; # брать (или взять) верх үрдүкү буол (баһый, орт).