воинский; воинскай чаас воинская часть; воинскай дьиссипилиинэ воинская дисциплина.

II прил. уст. (воинский) кыргыһар, охсуһар, сэриилэһэр; бранные доспехи охсуһар сэп-сэбиргэл.

ж. хорсун быһыы, албан аат; воинские доблести сэриигэ хорсун быһыылар.

прил. 1. воен. тыыллааҕы, тыыл; тыловые воинские части тыыллааҕы воинскай чаастар; 2. см. тыльный.

м. в разн. знач. иэс; воинский долг воинскай иэсг, исполнить гражданский долг гражданскай иэскин толор; по долгу службы сулууспа сиэринэн; считать своим долгом бэйэҥ иэскинэн ааҕын; взять в долг иэс ыл; дать в долг иэс биэр; делать долги иэскэ киир; влезть в долги иэскэ киир; # первым долгом туох-ханнык иннинэ; отдать последний долг өлүөхсүтү кэриэстээ, тиһэх суолугар атаар; не остаться в долгу перед кем-л. иэс көһүтүмэ (ситиһэн хаал); долг платежом красен поел, иэс төлөнөрө үчүгэй, иэс иэскэ.