гл.
дьаарбайар, (дьаарбай), күүлэйдиир (күүлэйдээ)

сов. дуоһуйа күүлэйдээ, дьаарбай.

несов. разг. күүлэйдээ, дьаарбай.

и. д. от дьаарбай = гулянье, прогулка.

несов. 1. (совершать прогулку) күүлэйдээ, дьаарбай; 2. разг. (веселиться, кутить) күүлээҥкилээ; 3. разг. (быть свободным от работы) дьаарбай; гулять без дела мээнэ дьаарбай.

сов. разг. 1. что (провести время не работая) быһа дьаарбай, күүлэйдээ; отгулять день бүтүн күнү быһа дьаарбай; 2. что (отпраздновать) күүлэйдээн аһар, күлээҥкилээн бүт.

сущ
дьаарбайыы

1) гулять; ср. дьаарбай =; 2) ходить в гости; ыалга күүлэйдээ = ходить в гости; 3) шататься без дела, бездельничать.

м. моцион, хааман дьаарбайыы.

сущ
күүлэйдээһин, дьаарбайыы