в знач. сказ. безл. кому кычыгылан, кычыгылат.

сов. 1. кого (замучить щекоткой) дэлби кычыгылат; 2. кого-что (начать щекотать) кычыгылатан бар.

гл
кычыгылатар

сов. кого-что кычыгылата түс, тарбаа.

сов. 1. кого-что (привести в состояние раздражения) кыйахаа, кыыһырт; 2. что (воздействовать на организм) күүрт, кычыгылат; раздражить нерв нэрвэни күүрт; 3. что, разг. (усилить) көбүт, күүһүрт; раздражить аппетит иҥсэни көбүт.

несов. 1. кого-что кычыгылат, тарбаа; 2. безл. кычыгылан; у меня в горле щекочет күөмэйим кычыгыланар; 3. что, перен. (приятно возбуждать) илбий, хамсат; щехотать чьё-л. самолюбие ким эмэ киэн са-каатын илбий.

1. прич. от раздражать; 2. прил. кыйахыыр; күүрдэр, кычыгылатар.

ж. разг. кычыгылатыы, тарбааһын; бояться щекотки кычыгылатыыттан куттан, кычыгыламтаҕай буол.

с. 1. (по гл. раздражить 2) күүрдүү, кычыгылатыы; раздражение нерва нэрвэни күүрдүү; 2. (по гл. раздражиться 2) күүрүү, кычыгыланыы; 3. (чувство досады) кыыһырыы, тымтыы.