ж. 1- (запряжка лошади сбоку* ойоҕостуу көлүйүү, ойоҕос көлүүр; запряш в пристяжку ойоҕостуу көлүй; 2. *см. пристяжная.

ж. 1. (действие) көлүйүү; 2. (повозка) көлүүр, сыарҕа; 3. (упряжь) көлүүр тэрилэ.

сов. кого көлүй.

сов. кого-что көлүй.

побуд. от көлүй = запрягать.

м. көлүйэ, хаһыы көлүйэ.

см. көлүйэ .

нарта; нарты; табаны туркуга көлүй = запрячь оленей в нарту.

гл
көлүйэр

страд. от көлүй = запрягаться, впрягаться, быть запряжённым, впряжённым; көлүллүбүт ат запряжённый конь.