сов. 1. (отломиться) тулун, эмтэрий, алдьан; 2. (отразить нападение) охсус, көмүскэн, быыһан; отбиться от врага өстөөхтөн көздүскэн; 3. (отстать от своих) бы-һын, быстан хаал; лошадь отбилась от та- буна сылгы үөрүттэн быстыбыт; # отбиться от рук көҥүл бар, истибэт буол.