уст. повозка.

кибитка (повозка).

I м. (лёгкая повозка) экипаж, чэпчэки тэлиэгэ.

ж. 1. (действие) көлүйүү; 2. (повозка) көлүүр, сыарҕа; 3. (упряжь) көлүүр тэрилэ.

ж. 1. (повозка) кибииккэ (бүруөлээх сыарҕа); 2. (жилище) кибииккэ, кос дьиэ.