несов. см. повредить 1.

портить, повредить; тоһоҕону буортулаа = испортить гвоздь.

повредить, покалечить; илиибинэн эмсэҕэлэнним я повредил руку.

сов. что (повредить ударом, ушибом) өлөр, дэлби оҕус.

сов. разг. 1. (о животных) саахтаа--ииктээ; 2. кому-чему, перен. (повредить) сидьиҥ быһыыны оҥор, быртахтаа.

с. 1. (по гл. повредить) буортулааһын, куһаҕаны оҥоруу, алдьатыы; 2. (по гл. повредиться) буорту буолуу, алдьаныы; 3. (поломка, порча) буорту буолуу, алдьаныы.

сов. что, разг. 1. (наступая на что-л., повредить) тэбис, быһа үктээ; 2. (утомить ходьбой) сылат, быс; оттоптать за день ноги күнү быһа хааман атаххын быс.

несов., отшибить сов. что, разг. 1. (отбить) туура оҕус, эмти оҕус; 2. (повредить ушибом) быһа оҕус; отшиб себе руку илиибин быһа охсуннум; # память отшибло өйбүн көтүттэ; хмель отшибло итирбиппин суох гынна.

сов., прихватывать несов. разг. 1. кого-что, чего (взять с собой) илдьэ бар; 2. что (зажать, захватить) бобо тут, ыга тут, хам ытыр; 3. что (повредить) хаарый, хаарыйан аас; мороз прихватил цветы хаһыҥ сибэккилэри хаарыйбыт.

сов. что 1. (засучить) тиэр; подвернуть рукава сиэххин тиэр; 2. (согнуть) кумун, түүрэ тутун; сесть, подвернув под себя ногу аҥар атаххын анныгар кумунан олор; 3. (повредить) бүлгүрүт; подвернуть ногу атаххын бүлгүрүт; 4. (завинтить) эрийэн биэр; подвернуть гайку гайканы эрийэн биэр.