с. см. сам.

мест
(сама - ж. р., само - ср. р.) бэйэтэ

мест.
(я) бэйэм (ты) бэйэҥ; (он) бэйэтэ

мест. м.(сама ж., само с, сами мн.) 1. бэйэм, бэйэҥ, бэйэтэ; я сам сказал мин бэйэм эттим; он сам это сделал кини маны бэйэтэ оҥордо; вы сами знаете эн бэйэҥ билэҕин; он сам справится с работой кини үлэтин бэйэтэ кыайыаҕа; 2. в знач. сущ. м. разг. (хозяин) бэйэтэ; сам приказал бэйэтэ бирикээстээтэ; # само собой разумеется биллэн турар; сам по себе 1) (самостоятельный) бэйэтэ бэйэтигэр, туспа; 2) (взятый в отдельности) тус бэйэтэ.

холбуу тыллар бастакы чаастара_гсуолтатынан көрдөрөр: 1) хайааһын хайаач-чыга бэйэтигэр туһайарын, хол. самовосхваление бэйэни арбаныы; самовлюблённый бэйэтинэн дуоһуйбут; 2) тастан көмөтө суох, бэйэтэ буолар хайааһыны, хол. самовозгорание бэйэттэн умайыы, (туох эмэ) бэйэтэ--бэйэтиттэн умайыыта; самопишущий бэйэтэ суруйар.