см. сандаар=.

побуд. от сандаар = зажигать яркий свет, освещать ярким светом.

гл
сандаарар, чаҕылыйар

несов. 1. (становиться светлее) сырдаа; кубарый, туртай; голубая материя от солнца светлеет күөх таҥас күн уотуттан кубарыйар; 2. (светать) сырдаа; 3. (виднеться — о светлом) сырдаан көһүн, сандаар.

сов. 1. сырдаа, сандаар, күндээр; поля озарились солнечным светом сыһыылар күн уотунан күндээрдилэр; 2. перен. сырдаан кэл, мичээрэн кэл, билин; лицо его озарилось улыбкой кини мичээрдээн сирэйэ сырдаан кэлбитэ.

несов. 1. (излучать свет) сырдаа, сандаар, чаҕылый; на нёбе светились звёзды халлааҥҥа сулустар чаҕылыһаллара; 2. перен. күлүмнээ, чаҕылый, умай; в её глазах светилась радость кини харахтарыгар үөрүү күлүмнүүрэ; 3. (виднеться — о светлом) сырдаан көһүн, сырдый.

фольк. уот көтөр (остуоруйаҕа кэпсэнэр сандаарар куорсуннаах көтөр).

несов. 1. (излучать свет) сандаар, чаҕылый; в тёмном нёбе сияли звёзды хараҥа халлааҥҥа сулустар чаҕылыйаллара; 2. (блестеть) чаҕылый, кылбачый; стёкла сияли в лучах солнца күн уотугар өстүөкүлэлэр чаҕылыйаллара; 3. (о глазах, лице) чаҕылый; его глаза сияли от радости үөрүүтүттэн кини харахтара чаҕылыспыттара.

с. сандаарыы, чаҕылыйыы; сияние солнечных лучей күн сардаҥаларын сандаа-рыылара; # северное сияние дьүкээбил уота.

сов. 1. (начать сиять) сандаара түс, чаҕылый; 2. (показаться — о ярком, сияющем) чаҕылый, кылбачыйан көһүн; вдали засиял купол церкви ыраах таҥара дьиэтин куупала кылбачыйан көһүннэ.