сов. сууллан түс, суулун.

см. суулун = II.

несов. 1. (валиться) суулун, оҕут; 2. перен. (не осуществляться) суулун, эһин, алдьан.

побуд. от суулун =; тиити сууллар = валить дерево; былааһы сууллар = свергнуть власть.

сов. суулун, сиҥнэн түс; потолок обвалился дьиэ үрдэ сиҥнэн түспүт.

сов. 1. (распасться) суулун, ыһылын; 2. суулун, сиҥин; стена развалилась эркин суулунна; 3. перен. (прийти в упадок) тоҕун; 4. разг. тиэрэ туе; развалиться в кресле кириэһилэҕэ тиэрэ түс.

сов. 1. (обвалиться) суулун, сиҥин; старая стена обрушилась эргэ эркин сууллан түстэ; 2. на кого-что, перен. (напасть) саба түс, үрдүгэр түс.

гл
сууллар; сууллан, охтон түһэр; самнар

и. д. от суулун = 1) обвал; хайа сууллуута обвал; 2) перен. падение; диктатор былааһын сууллуута падение власти диктатора.

гл
сууллар, кирэ барар