I сов. что (заострить) уһуктаа, сытыылаа.

сов. что, чего сытыылаа, сытыы-латалаа, уһуктаталаа; наточить нож быһаҕы сытыылаа.

I несов. что (делать острым) сытыылаа, уһуктаа, кылааннаа; острить нож быһаҕы сытыылаа.

сов. что, разг. сытыылаа, сытыылан; # навострить уши кулгааххын чөрбөт.

сов. что 1. сытыылаа, сыттыылаан биэр; отточить нож быһаххын сытыылаа; 2. перен. (сделать чётким, выразительным) чочуй, тупсар; 3. и без доп. (кончить точить) сытыылаан биэр.

прил
сытыылыыр, сытыылааччы. Точильный камень

побуд. от сытыылаа =; эр-биигин убайгар сытыылат = попроси брата наточить пилу.

возвр.-страд. от сытыылаа = 1) точить что-л. (у себя, для себя); 2) точиться, быть отточенным.

м. сытыылааччы, буруустааччы.

II ж. сытыылааһын, аалыы, уһуктааһын; точка пилы эрбиини сытыылааһын.