1) тонко звенеть; пищать; ыллаан тыҥкынаа = петь тонким голоском; бырдах тыҥкыныыр комар пищит; 2) бренчать; балалайка тыҥкыныыр бренчит балалайка.
Еще переводы:
совм. от тыҥкынаа =; оҕолор ыллаан тыҥкынастылар дети запели тонкими голосками.
сов. что и без доп. чыып диэ, чыбыгыраа; ньыыгынаан саҥар, тыҥкынаа.
гл чыҥкыныыр, тыҥкыныыр, лыҥкыныыр
несов. 1. (позванивать) кылырҕаа, чылыгыраа, тыҥкынаа; 2. на * *чём, разг. (неумело играть) дардырҕат, кырбаа; **бренчать на рояле рояльга дардырҕат.
несов. 1, (издавать писк) чыып диэ, чыбыгыраа; 2. разг. (говорить или петь пискливым голосом) чыбыгыраа, ньыыгынаан саҥар, тыҥкынаа.
побуд. от тыҥкынаа = 1) извлекать тонкий высокий звук, писк из чего-л.; 2) бренчать чём-л., на чём-л.; балалайканы тыҥкынат = бренчать на балалайке.