совм.-взаимн. от төрүттээ = принимать участие в каком-л. начинании, в основании чего-л.

и. д. л. от төрүттээ = основоположник, зачинатель; основатель; саха уус-уран литературатын төрүттээччи основоположник якутской художественной литературы; куораты төрүттээччи основатель города.

гл,сов
төрүттээтэ

гл.
олохтоото, төрүттээтэ

м. төрүттээччи, олохтооччу.

возвр. -страд. от төрүттээ= начинаться, основываться, быть начатым, основанным; бу куорат сүүс сыл анараа өттүгэр төрүттэммитэ этот город был основан сто лет тому назад.

м. тардааччы, төрүттээччи; зачинщик ссоры иирээни тардааччы.

м. төрүттээччи; Горький — основоположник советской литературы Горь-кай — советскай литератураны төрүттээччи.

м. I. (предок) аҕа ууһун төрдө, төрүт, өбүгэ; 2. перен. (основоположник) төрүттээччи, саҕалааччы.

сов. 1. кого-что уур, ук; положить бельё в чемодан таҥаһы чымадааҥҥа ук; 2. кого-что ук, сытыар; положить больного в госпиталь ыарыһаҕы госпитальга сытыар; 3. что, чего (прибавить куда-л.) кут, ук; положить в кашу масла хааһыга арыыта кут; # положить все силы ту ох баар күүскүн уур; положить начало төрүттээ, саҕалаа; положить жизнь за кого-что-л. ким, ту ох эмэ ипин тыыҥҥын биэр; положить себе за правило быраабыла оҥоһун; положить на месте турар сиригэр охтор, сонно тута елөр; положа руку на сердце ис сүрэхтэн, дьиҥ кырдьыгын.

м. 1. (инициатива) бачыым; по собственному почину бэйэтин бачыымынан; 2. разг. (начало) төрүттээһин, саҕалааһын; для почина төоүттээһиҥҥэ.