уочарат

сущ
(ж. р.)
уочарат

сущ.
уочарат

ж. 1. (очерёдность, последовательность) уочарзт; в порядке очереди уочарат быһыытынан; 2. (группа людей) уочарат; длинная очередь уһун уочарат; живая очередь сирэй уочарат; .3. воен. уочарат, биирдэ таһаарыы; пулемётная очередь пулемёт биирдэ таһаарыыта.

пятый; бэһис кылаас пятый класс; бэһис уочарат пятая очередь.

прил
уочараты таһынан

нареч
уочаратынан, биир-биир

м. разг. ирээт, уочарат; теперь твой черёд аны эн ирээтшг; # идти своим чередом куолу быһыытынан баран ис.

нареч. уочаратынан, олбу-сол-бу.

прил. уочаратынан (буолар), солбуһа (толоруллар).

прил. уочарата суох, уочараты таһынан; внеочередной съезд партии партия уочарата суох съеһэ.