сов. хайа бар, хайын.

сов. көтүлүн, тыыра бар, хайын.

сов. в разн. знач. икки аҥы хайын, аҥардан.

сов. 1. (на части) хайын; орех раскололся эриэхэ хайынна; 2. перен. (распасться) хайдыс, араҕыс, үрэлин.

II несов. хайын, көйүн, алдьан; дрова хорошо колются мас үчүгэйдик хайдар.

сов. 1. быһын, хайын, быһытта-дан; 2. перен. (прекратиться) быһын, уурай.

гл,сов
хайынна

сов. 1. (на части) быһын, быһыта бар, хайын; 2. (порваться — об одежде) хайын, тырытын; 3. (о бомбе и т. п.) эһин, дэлби бар; 3. перен. (прекратиться — об отношениях) быһын, тохтоо.

сов. 1. (расколоться) үлтүрүй, алдьан; 2. (разбить себе что-л. в кровь) үлтү түс, охсулун, анньылын; 3. (разделиться на части) хайын, араҕыс.

сов. 1. (слегка разорваться) кыратык хайын, тырытын; платок надорвался былаат кыратык хайдыбыт; 2. перен. разг. иһэтин, эрэмсэр; он надорвался, поднимая тяжесть кини ыараханы көтөҕөөрү иһэтти-бит.